گل بهارم...

چهار ماه و چند روز گذشت. از شروع پر شتاب سال.  ماه هایی از فصل های گرم سال. و حیاط خانه امسال میزبان غنچه ای زیباست. غنچه ای که هرچند نو رسته است و تازه رسیده اما انگار سال هاست می شناسمش و می خواستمش. و نمی دانم چطور بوده است اینهمه را بی حضور سبزش ندانسته زنده بوده ام و تاب آورده ام.

و حالا میهمان ما خود میزبان تمام آرامش ماست...